ขยสว special 37 BaekJin - apostrophe s

ไม่มีคำตอบจากปากจินยองอีกแล้ว เพราะสิ้นเสียงของร่างใหญ่ คนที่อยู่ใต้ร่างก็โผเข้าจูบเขาทันที

ดงโฮถอนจูบออกก่อนจะอมยิ้ม จูบลงบนสันจมูกเล็กนั้นเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว

“ถามอีกที.. แน่ใจนะ..”

จินยองถามเสียงเบาในขณะที่มองคนตัวโตกำลังวุ่นวายกับการแกะม้วนผ้าห่มของเขาออก

“ถามบ่อยๆนี่ยังไง อยากสลับโพหรอ”

“แล้วได้ไหมล่ะ..”

จินยองเอ่ยทีเล่นทีจริง เขาแกล้งถามไปแบบนั้นแหละ เขายอมสูญเสียธรรมชาติของการเกิดมาเป็นฝ่ายรุกไปก็ได้ ถ้าคนคนนั้นคือดงโฮ

คนที่เขารัก ยังไงเขาก็มีความสุขอยู่แล้ว

“ได้นะ..สลับกันก็ได้..”

แต่คำตอบที่ออกมาจากปากเขา ทำให้จินยองหูผึ่ง มองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา

“ก็กูรักมึง.. อันไหนมึงมีความสุข ก็ได้หมดแหละ”

“กูพูดเล่น..”

ดงโฮยิ้ม เลื่อนตัวขึ้นไปจูบปากเล็กนั้นอีกครั้ง สอดปลายลิ้นหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่เปียกชื้นนั้นซ้ำๆ กวาดเก็บความชุ่มฉ่ำ ขบเม้มริมฝีปากสลับกับดูดดื่ม ปลายลิ้นที่ฟาดฟันกันในโพรงปากเริ่มอุ่นขึ้นตามแรงอารมณ์ที่โหมประทุ

ร่างหนาครางต่ำในลำคออย่างพอใจกับการจูบตอบของเขา สลับดูดกลืนความชุ่มชื่นในโพรงปากของกันและกันอย่างหลงใหล

ปลายลิ้นที่ฉวัดเฉวียนและดูดดึงนั้น ราวกับจะดูดกลืนชีวิตของเขาให้ผูกเกี่ยวกับคนตรงหน้า สอดประสาน เกี่ยวกระหวัดกันจนไม่มีสิ่งใดๆในโลกจะมาแยกจาก

ดงโฮถอนริมฝีปากออกช้าๆก่อนจะส่งยิ้มให้อีกครั้ง เพราะรอยยิ้มที่ดูพอใจของเขาทำให้ใบหน้าของจินยองร้อนผ่าว

เขิน..

ใบหน้าของดงโฮแสดงออกแทนคำพูดในใจทุกอย่าง

ถ้าสามารถเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นภาษาได้ ก็คงเป็นคำว่ารู้สึกดีที่สุดในโลก

ริมฝีปากหนาเลื่อนลงดูดดื่ม ซุกไซร้ตามซอกคอขาวสะอาด ขบเม้มเบาๆพอให้เสียวกระสัน ก่อนจะไล่ลงไปตามแผงอกเนียน

จินยองเป็นชายที่มีสรีระสมบูรณ์แบบ แผงอกนั้นไม่ได้แน่นแกร่งจนดูน่ากลัว หากแต่มีมวลกล้ามเนื้อพอเหมาะ สิ่งที่ทำให้ความแน่นหยุ่นของหน้าอกดูอ่อนโยนลงก็คงจะเป็นผิวสัมผัสที่เนียนละเอียด น่าเข้าไปแนบหน้าลงคลุกเคล้าอย่างหลงไหล

ดงโฮไม่เคยรู้สึกว่าตนเองต้องการสัมผัสหน้าอกผู้ชายมากเช่นนี้มาก่อน

หรือเพราะจินยองคือคนที่เขารักกันนะ

จินยองห่อริมฝีปากสลับกับส่งเสียงครางเป็นระยะเมื่อปลายยอดถันถูกลิ้นเปียกโลมเลียอย่างหยอกเย้า แรงกดที่ลิ้นนั้นเบาสลับหนัก กระตุ้นให้อารมณ์เจิงเตลิด

ริมฝีปากและลิ้นเปียกร้อนนั้นเลื้อยลงตามหน้าท้อง พรมจูบและดูดเม้มผิวเนื้อจนทั่วทั้งร่างแดงเถือก

จินยองชะงักเล็กน้อยเมื่อถูกมืออุ่นสัมผัสแผ่วในบริเวณที่ไวต่อความรู้สึก

จูบและสัมผัสที่ดงโฮมอบให้กระตุ้นทุกส่วนให้ร่างกายให้ตื่นตัว เลือดของความเป็นชายไหลคั่งหลั่งลงสู่อวัยวะสำคัญของบุรุษเพศ

มือใหญ่นั้นกอบกุมไว้อย่างหลวมๆ เลื่อนริมฝีปากขึ้นจูบจินยองอีกครั้ง ก่อนจะกระชับมือให้แนบสนิท เลื่อนขึ้นเพื่อกระชากความรู้สึกจินยองให้เตลิดแล้วทำการรูดลงจนสุดเพื่อรั้งสติให้กลับคืน

“อือ..”

มือใหญ่จับจังหวะอย่างเอาแต่ใจ รูดขึ้นลงจนเนื้อเอ็นร้อนผ่าว ปลายยอดเยิ้มเหนียวด้วยน้ำหวานที่ซึมเอ่อ จินยองหอบสะท้อน มองเขาตาหวานฉ่ำ

ดงโฮพลิกตัวกลับ จับคนตัวเล็กกว่าให้ทาบทับร่างไว้ จินยองเลื่อนตัวลงปลดผ้าขนหนูที่สวมไว้อย่างหลวมๆของเขาออกในทันที

โอบอ้าโพรงปากเข้าดูดกลืนความแข็งแกร่งของตรงหน้าอย่างเต็มใจ

“อา..”

โพรงปากเปียกชื้น ดูดดื่ม กลืนกินเขาช้าๆ ปลายลิ้นร้อนผ่าวลากไล้ตามลำโคนของความแน่นหยุ่น สสับขึ้นลงเป็นจังหวะ

 กลืนกินส่วนที่เยิ้มไหลบริเวณปลายยอดอย่างไม่รังเกียจ

มือใหญ่ขยุ้มกลุ่มผมตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น ศีรษะเล็กถูกบังคับเข้าออกช้าสลับเร็ว เสียงหอบหายใจสลับกับเสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง

แก่นกายนั้นขยายออกจนพองคับปาก ความแน่นแข็งที่แทงทิ่มลำคอนั้นทำให้จินยองจุกจนน้ำตารื้น แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังปรนเปรอต่อด้วยใจที่อิ่มสุข

เพราะว่าเป็นดงโฮ..ทุกอย่างมันดีอยู่แล้ว..

ร่างใหญ่จับศีรษะเขาออก จินยองมองตามท่อนเอ็นที่ผงาดเกร็งนั้นอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่จะได้เอื้อนเอ่ยคำใดเพื่อถามเหตุผล ร่างทั้งร่างก็ถูกพลิกให้กลับมานอนหงายบนเตียงอีกครั้งตามเดิม

ริมฝีปากหนาของดงโฮกดจูบเบาๆบนปลายยอดของท่อนเนื้ออุ่น ช้อนตาขึ้นมองจินยองยิ้มๆ ก่อนจะอ้าปากดูดกลืนความเป็นชายของจินยองเข้าไปจนเต็มปาก

“อ้ะ.. อือ.. ทำไม..”

เขาถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ

ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ดงโฮไม่จำเป็นต้องทำมันด้วยซ้ำ ไม่จำเป็นเลย

ร่างใหญ่เลิกคิ้ว รูดริมฝีปากตามแนวยาวขึ้นลงอีกครั้ง ก่อนจะตอบเขาสั้น

คำสั้นๆที่เพราะที่สุดในโลก

“เพราะกูรักมึง”

จินยองยังคงยืนยันอีกครั้งว่าดงโฮคือผู้ชายที่ใช้ลิ้นได้เก่งสุดยอด

เอ็นร้อนที่ถูกกระตุ้นซ้ำๆด้วยปลายลิ้น การโลมเลียสลับกับบีบรัดของโพรงปากดึงอารมณ์ให้พุ่งทะยานจนขีดสุด

เหมือนโดนสับสวิตช์ความสุขให้เปิดออก ของเหลวสีขาวขุ่นทะลักล้น กระเซ็นแตกทั่วหน้าท้อง ดงโฮกวาดเก็บทุกอย่างในอุ้งมืออย่างพอใจ ก่อนจะน้ำรักจากเขาไปชะโลมเคลือบผิวเนื้ออันเป็นช่องทางของความรักจนเปียกลื่น

“อือ..”

จินยองกดริมฝีปากแน่น เมื่อถูกรุกล้ำสำรวจด้วยนิ้วแกร่ง ปลายนิ้วเย็นนั้นกดสำรวจผิวเนื้อเรียบหยุ่นเบาๆอย่างหยอกล้อ

น้ำหวานที่รินหลั่งจากตัวเขา ถูกดงโฮนำไปป้ายแปะตามช่องทางรักให้ลื่นไหล

ดงโฮเลื่อนตัวขึ้นจูบอีกครั้ง เก็บเสียงและอาการต่อต้านของคนใต้ร่างอย่างอยู่หมัดในขณะที่สอดเสียดเบียดร่างเข้าแนบเนื้อ ผสานตัวเข้าเป็นหนึ่งเดียวกัน

โพรงเนื้อนิ่มแต่อุ่นแน่นนั้นบีบรัดเป็นจังหวะนั้นได้ดูดกลืนวิญญาณของผู้บุกรุกให้ครางกระเส่าออกมาอย่างรุ่มร้อนและทรมาน

สะโพกแน่นสวนแก่นกายขยับตามจังหวะเพื่อเสียดสีและถ่ายทอดความต้องการที่มากมายจนแทบจะล้นเอ่อ

จินยองครางสะอื้น สุขสมและทรมานกับความเร่าร้อนที่เขามอบให้จนแทบจะขาดใจ

แท่งเนื้อสีชมพูเข้มที่ถูกเขาดูดกลืนรีดพิษออกไปหนึ่งรอบแล้วนั้น ปลดปล่อยน้ำหวานให้ซ่านแตกออกมาอีกครั้งอย่างน่าอับอาย

ดงโฮทอดสายตาลงมองเขาอย่างผู้ที่กุมชัยชนะ ส่งเสียงครางต่ำก่อนจะกดกระแทกลงจมลึก ปลดปล่อยน้ำหวานในร่างให้อุ่นวาบไปทั่วโพรงเนื้อ

โน้มใบหน้าลงจูบซับเหงื่อที่ขมับเล็กเบาๆ ถอดถอนแก่นกายออก พร้อมกับโอบกอดเขาเข้ามาไว้ในอก        

“จินยอง..”

“อือ..”

“รักนะ..”

“พอแล้ว..”

“อะไรวะ..”

ดงโฮย่นหน้าอย่างน้อยใจ ผลักคนในอ้อมอกออกจนกลิ้งไปอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเตียง จินยองหัวเราะร่า

“ไปเลย ไปไกลๆ”

“อะไรวะ.. กูเขินไง.. กูไม่อยากเขินตาย ผิดหรอ”

“ง่ะ งั้นมาใหม่ มากอด”

ดงโฮเอ่ยอ้อนๆ จินยองกลั้นหัวเราะจนปวดแก้ม แต่ก็ยอมกลิ้งตัวกลับเข้าไปอยู่ในอ้อมอกเขาตามเดิม

“เจ็บไหม.. ครั้งต่อไป กูจะพยายามไม่ให้เจ็บนะ”

“เดี๋ยวๆ ครั้งต่อไปอะไร ใครตกลงกับมึง”

“เป็นเมียกูแล้ว กูไม่ให้เลิกเป็นนะ เข้าใจไหม”

“ใครเมีย ก่อนหน้ายังบอกจะยอมสลับโพอยู่เลย สัส”

“ไม่ๆ กูเปลี่ยนใจแล้ว มึงเป็นเมียเหมาะสุด”

ดงโฮบีบจมูกเขาเบาๆอย่างเอ็นดู จินยองพยายามแกะอ้อมแขนเขาออกอีกครั้ง งอแงกับโพสิชั่นที่ได้รับ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้ให้เมื่อร่างใหญ่โน้มตัวลงมาจูบอย่างดูดดื่ม

“อื้อ...”

“จินยอง.. ไม่อยากเป็นเมียจริงๆหรอ”

“อื้อ.. ไม่เป็นเมียหรอก จะเป็นอย่างอื่น”

“เป็นอะไร”

“เป็นของมึง ดีที่สุด”

................................................................