ขยสว Special28 NC Minsoen
‘โหลด Gardenscapes ให้เสร็จแล้วส่งหัวใจให้แม่ด้วย ด่วน’
นี่คือใจความสำคัญในการรับโทรศัพท์ของผู้เป็นแม่ในครั้งนี้
แม่งเอ้ย..
มันใช่เวลามั้ย !!!
มินฮยอนกัดฟันกรอด เหลือบไปมองคนที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ซอนโฮแต่งตัวเสร็จแล้ว เครื่องนอกเครื่องในจัดเต็มยศ เลือกเสื้อผ้าที่เน้นถอดยากเพื่อความปลอดภัยในค่ำคืนนี้
“เสด็จแม่ โทรมาทำไมหรอ”
เธอเอ่ยถามคนที่ก้มหน้าก้มตากดมือถือ พร้อมกับบ่นอะไรงึมงัมอยู่คนเดียว
“เรื่องไร้สาระน่ะสิ หงุดหงิดชะมัด”
“อ้อ.. งั้นนอนก่อนนะ”
เธอทำเป็นพูดไปงั้น เพราะความจริงแล้ว ถ้าเขาไม่นอนข้างๆ เธอเองก็คงนอนไม่หลับเหมือนกัน
เป็นความเคยชินที่มีเขาอยู่
เป็นความสบายใจที่ทำให้นอนหลับฝันดี
“เสร็จแล้ว..”
มินฮยอนสอดแขนเข้าที่ใต้ร่าง ดึงเธอเข้ามานอนกอดไว้ใกล้ๆเหมือนที่เคยทำเป็นประจำ เธอขยับตัวเล็กน้อยเพื่อจัดตำแหน่งให้เธอและเขานอนได้อย่างสบาย
“ไหนบอกว่านอนแล้วไง ซอนโฮ..”
มินฮยอนเอ่ย สายตาที่มองจ้องเธอพราวระยับ เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า แม้ตอนนี้ในห้องจะค่อนข้างมืด มีเพียงแสงจันทร์คืนวันเพ็ญที่สาดนวลเข้ามาให้ห้องมีแสงสลัวๆ แต่รอยยิ้มกรุ้มกริ่มและดวงตาที่เป็นประกายนั้น เธอกลับมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน
“รอ..”
“หืม..”
“รอนอนพร้อมกันไง”
เธอยิ้มตอบ มือใหญ่ลูบเรือนผมของเธออย่างเอ็นดู โยกศีรษะคนดื้อรั้นอย่างหมั่นเขี้ยว
“ซอนโฮ.. รู้ไหมว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“ประมาณตีหนึ่งมั้ง”
“งั้นตอนนี้ ก็เป็นพรุ่งนี้ของเมื่อวาน.. ถูกไหม”
เขากล่าวเสียงเบาแต่ย้ำชัดให้ได้ยินชัดเจนในทุกคำ ฝ่ามือที่เคยยุ่งอยู่กับผมสลวยเลื่อนลงต่ำ ลูบคลึงตามแผ่นหลัง ไล้วนไปสู่เอวคอดกิ่ว สะโพกกลมกลึง จนไปถึงต้นขาที่เรียวงาม
ตอนนี้เธอไม่ได้ใส่ชุดนอนที่บางเบาแบบเมือครู่แล้ว มินฮยอนชักมือกลับ จับเธอให้ลุกขึ้นนั่งหันหน้าเข้าหาเขา ร่างบางทำอิดออดเล็กน้อย จะขัดขืนก็สู้แรงเขาไม่ได้ ทำได้แค่ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่เขาต้องการเท่านั้น
เพราะเธอ..
ก็ต้องการไม่ต่างกัน
ท่าเดิม
เธอนั่งอยู่บนตักเขา เรียวขางามถูกแยกออกให้กอดก่ายเขาไว้ด้านหลัง ลำแขนขาวเนียนคล้องคอเขาไว้อย่างรู้งาน โน้มคอเขาลงเพือรับจุมพิตของเจ้าสาวฝึกหัดอย่างเธอ
ริมฝีปากบางที่แดงเรื่อ ดูดเม้มริมฝีปากของอย่างหยอกล้อ ยังมีความกล้าๆกลัวๆที่จะส่งลิ้นอุ่นเข้าไปฟาดฟันกับความร้ายกาจของลิ้นเขา และกลายเป็นว่ามินฮยอนที่ทนไม่ได้เอง กดล็อกศีรษะเธอไว้ให้อยู่นิ่ง ส่งลิ้นร้อนๆเข้าไปดูดกลืนความหวานในโพรงปากเธอ
พอเธอกลับมาเป็นฝ่ายรับ ก็โต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้ ดูดดื่ม ดุนดันกันอย่างร้อนเร่า แอ่นอกแอ่นตัวสู้แผงอกเขาจนอกแนบชิดอก บดเบียดเสียดสีผ่านเนื้อผ้ามันลื่น ที่ตอนนี้แทบจะไม่มีความหมายแล้ว
ไม่ต้องถอด เครื่องก็ร้อนจนแทบเผาไหม้
มินฮยอนถอนริมฝีปากออก กดจูบเบาๆที่ริมฝีปากเธออีกหลายครั้ง ก่อนจะซุกไซร้ซอกคอที่หอมกรุ่น ดูดเม้มจนเป็นรอยห้อเลือด ลากลิ้นร้อนผ่าวไล่ลงถึงเนินอกเนียนขาว สองมือเลิกชายเสื้อให้เปิดขึ้น ปลดตะขอชั้นในด้านหลังแล้วดึงทึ้งทุกอย่างออกในทันที
ทรวงอกเต่งตึงหอบสะท้อน เม็ดเชอร์รี่สีแดงระเรื่อที่เพิ่งลิ้มลอง ชูชันแข็งขึ้นเพียงแค่ใช้สายตามอง เขาซุกหน้าลงกลางหว่างอก ถูไถผิวเนื้อเนียนหอมอย่างหลงใหล สองมือนวดเคล้นคลึงก้อนเนื้อซ้ำๆ ซอนโฮแอ่นอกสู้มืออย่างไม่รู้ตัว ปลายนิ้วเขี่ยสะกิดปลายยอดอกอย่างหยอกเย้า ซอนโฮห่อปากร้องครางออกมาปานจะขาดใจ
มินฮยอนยิ้มพอใจกับภาพตรงหน้า ซอนโซอ่อนระทวยไปทั้งตัว หอบหายใจสะท้อนไม่ว่าเขาจะสัมผัสไปที่ส่วนไหน มือหนาเคล้นคลึงเต้างามสลับกับเขี่ยสะกิดเม็ดเชอรี่จนคนใต้ร่างดีดดิ้น ศีรษะสะบัดไปมาอย่างทรมานกับการกลั่นแกล้งของเขา จนสุดท้ายเธอต้องเป็นคนดึงศีรษะเขาให้เข้ามางับปลายถันซะเองอย่างทนไม่ไหว
“งื้อ”
ซอนโฮเม้มริมฝีปากอย่างอดกลั้น มินฮยอนใช้ปลายลิ้นวาดวนบนเม็ดเชอรี่ ก่อนจะสลับขบเม้มหนักเบาจนซ่านเสียว ยอดถันแข็งขึ้นเป็นไตสู้สิ้นเขาอย่างไม่ยอมแพ้ มินฮยอนดูดดึงมันจนปลายยอดอกแดงเป็นปื้น
แต่พอถอนริมฝีปากออก ปลายถันที่เปียกชื้นชุ่มน้ำลายของเขา ยิ่งเร้าอารมณ์และกระตุ้นความต้องการของเขาให้วนกลับไปครอบครองเม็ดเชอร์รี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสพติดรสหวานจากเม็ดเชอร์รี่ทั้งสองลูกนั้น
เมื่อได้โลมเลียจนพอใจจึงได้ไล้ลิ้นลงมาตามหน้าท้องเนียนขาว กดจูบ สูดดมความหอมหวานจนใบหน้าเลื่อนมาหยุดที่กางเกงขาสั้นที่เธอสวมอยู่
ซอนโฮเลื่อนมือจะถอดมันออก แต่เขาตะครุบไว้ก่อน เลื่อนตัวขึ้นไปจูบเธออีกครั้ง จังหวะที่เธอจูบตอบ ฝ่ามือใหญ่ก็เคล้นคลึงความเป็นสตรีเพศผ่านเนื้อผ้า ลูบคลำ สำรวจกายภาพภายนอกจนพอใจ จึงค่อยสอดมือผ่านเข้าไปในชั้นในตัวจิ๋ว
หัวใจเขาสั่นระรัว ยามเมื่อมือได้สัมผิวเนื้อที่ปกคลุมด้วยเส้นไหมอ่อนบางเบา นุ่มนิ่มละมุนมือไปหมด จนอยากจะขยำขยี้และกลืนกินเธอแรงๆ
ริมฝีปากบดจูบ มือหนึ่งเคล้นเขี่ยยอดอก อีกมือก็หนึ่งค่อยๆจัดการเสื้อผ้าชิ้นล่างให้หลุดรุ่ย
ซอนโฮถูกรุกหนัก ทั้งริมฝีปาก หน้าอก และตอนนี้เบื้องล่างกำลังถูกเขากรีดกรายนิ้วยาวเรียวไปตามรอยแยกที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อน
“งื้อ.. อย่า..”
ปลายนิ้วเขากดสะกิดตุ่มไตที่ไวต่อสัมผัส ลากวนขึ้นลงจนชื้นแฉะ และไม่ทันคาดคิด มินฮยอนเลื่อนตัวลงต่ำวาดลิ้นเปียกชื้น ดูดเม้มอย่างไม่รังเกียจ ซอนโฮต้านทานไม่ไหวอีกแล้ว แอ่นสะโพกขึ้นลงตามจังหวะของลิ้น
วาดขึ้นบน กวาดลงล่าง ไล้ลิ้นวน ดูดเม้มอย่างเมามันส์ ความชื้นแฉะรินไหลออกมาตามธรรมชาติ มินฮยอนใช้ชิ้นกวาดดื่มจนหมด ยิ่งดื่ม ยิ่งมาก เรียวขาที่ถูกเขาแยกออกจิกเท้าลงบนที่นอนอย่างสะกดอารมณ์
เธอจะตายแล้ว.. .
“ไม่ต้องเกร็งที่รัก อยากร้องก็ร้อง.. ที่นี่มีแค่เรา”
“ไม่ต้องเกร็งที่รัก อยากร้องก็ร้อง.. ที่นี่มีแค่เรา”
สิ้นเสียงที่เขาเอ่ย ซอนโฮจึงผ่อนคลายลง ไม่เม้มปาก ไม่เกร็งจิก ปล่อยให้เขาอย่างเต็มที่ กลายเป็นว่าเสียงครางของเธอดังระงมไปทั้วห้อง
ขณะที่คลื่นอารมณ์โหมซัดเธอจากการถูกดูดดึงจุดซ่อนเร้น มินฮยอนกดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางรักช้าๆ ความลื่นของเมือกขาว ทำให้สอดเข้าไปไม่ยากนัก
“ฮื้ออออ เจ็บ..”
เธอเริ่มดิ้นขืน ช่องทางที่ไม่เคยมีสิ่งใดย่างกรายเข้ามาก่อน ความไม่คุ้นชินและเจ็บปวดทำให้เธอพยายามพลิกร่างหนี เขาวกริมฝีปากขึ้นมาดูดเลียเม็ดเชอรี่อีกครั้ง ถอนนิ้วออกเปลี่ยนมาถูไถต่อมไตความเป็นหญิงที่นูนแข็งแทน เมือกใสล้นทะลัก มินฮยอนลองใหม่อีกครั้ง กดทับื ทททท่าร่างเธอไว้แน่นไม่ไห้ดิ้นหลุด แม้เพียงนิ้วเดียวที่สอดสำรวจ ก็คับแน่นและตอดรัดจนเขาแทบจะขาดใจ
“ซอนโฮ..”
“อ๊ะ อ๊ะ ฮื่อ”
เธอสะดุ้ง เกร็งตัวบิดเมื่อเขาสอดนิ้วเข้าออกช้าๆ ร่างกายเริ่มสะท้านเสียว นิ้วร้ายกาจนั้นเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆตามความต้องการที่ทะยานสูงขึ้น ร่างบางร่อนสะโพกส่ายตามอย่างร้อนเร่า เมือกรักเยิ้มฉ่ำแฉะไปทั่ว เผลอยกมือขึ้นมาลูบไล้ทรวงอกตัวเองอย่างพึงใจ นิ้วเรียวเร่งจังหวะเพิ่มมากขึ้น ซอนโฮครางสะอื้นสั่น อารมณ์กำลังจะพุ่งทะยานถึงขีดสุดมินฮยอนก็ถอนนิ้วออกอย่างเจ้าเล่ห์
“ งือ..”
ชั่วพริบตาเดียวร่างกายกำยำของเขาก็ปรากฎอยู่เบื้องหน้า แผลงอกแกร่ง หน้าท้องงามได้สดส่วน ต้นขาแน่น และส่วนสำคัญที่ทำให้เธอต้องหลบตาไปที่อื่น ความเป็นชายทีผงาดล่ำ กำยำใหญ่จนเผลอแลบลิ้นออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“ซอนโฮ..”
มินฮยอนเอ่ยเสียงแหบพร่า กดจูบที่ริมฝีปากอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ความกำยำของสิ่งนั้นทำให้เธออดที่จะหนีบเรียวขาไว้อย่างเกรงกลัวไม่ได้ เหมือนเขารู้ทัน ใช้เข่าดันที่ปลีขาที่สองแยกจาก ร่างสูงจูบประโลมเธอซ้ำๆก่อนจะค่อยๆกดความเป็นชายให้ความไปสำรวจช่องทางที่งดงามนั้น
บรรจงสอดใส่อย่างใจเย็น เมื่อสังเกตว่าเธอเริ่มต่อต้าน จึงกดพรวดเดียวจนมิดด้าม
ซอนโฮดิ้นพราด ขยับตัวหนีอย่างตกใจ ริมฝีปากถูกดูดกลืนเสียงร้องเอาไว้ น้ำตาเอ่อรื้นขึ้นอย่างน่าสงสาร มินฮยอนหยุดแก่นกายค้างไว้ เล้าโลมตามยอดอก ซอกคอ และริมฝีปากซ้ำๆ จนเธอดีขึ้นจึงค่อยขยับตัว
“ฮึก..”
เธอกัดปากสะอื้น ภายในยังคงปวดแสบ มินฮยอนขยับแกนกายถอนเข้าออกช้าๆ จูบปลอบคนใต้ร่างเป็นระยะๆ ความรวดร้าวที่หว่างขาจางลงแล้ว สวนทางกับความเสียวซ่านที่ทะยานสูงขึ้น
มินฮยอนเสยสะโพกสวนเร็วขึ้น คำรามลั่นกับความคับแน่นที่ขยี้อารมณ์ให้ร้อนแรงขึ้นอีก คนใต้ร่างหอบสะอื้น ร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ยอดอกแดงเรื่องของเธอแข็งชูชันขึ่นมาใหม่ แรงอารมณ์ทำให้เขาบีบขยำมันอย่างมันมือ
“อื้อ.. อื้อ..”
“อา.. ซอนโฮ..”
น้ำรักจากร่างกายเธอแตกซ่านกระเซ็น เปรอะเปียกไปทั่วหน้าขา เธอร้องหอบเกร็งกระตุกตอดรัดแก่นกายที่คับแน่น
เธอถึงแล้ว..
แต่เขายัง..
ขณะที่เธอยังอิ่มเอมกับความสุขยังไม่เสร็จ แท่นอุ่นร้อนก็ยังคงกระแทกกระทั้นลงอย่างไม่ได้หยุดหย่อน ร่างบางตัวลอยความจุดสูงสุดที่ค้างเติ่ง ความอึดของเขาทำให้เธอตอดรัดมันซ้ำๆ สะอื้นไห้ความความสุขสมที่เขามอบให้ไม่รู้จบ มินฮยอนเม้มปากเน้น สองฝ่ามือขยำขยี้เต้านวลงามแน่น กดกระแทกจมลึกพร้อมกับปลดปล่อยน้ำข้นขาวใส่เธอจนล้นทะลัก
ซอนโฮนอนตัวสั่น มีความสุขจนแทบสำลัก มือบางเล็กลูบไล้เรือนผมของเขาอย่างเอาใจ มินฮยอนถอนกายออก น้ำหวานขาวข้นไหลอาบหน้าขาผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา มินฮยอนก้มมองภาพตรงหน้าอย่างพอใจ
โคตรยั่ว..
โคตรน่า...
“มินฮยอน..”
เธอเอ่ยเรียกเสียงสั่น ความสั่นสะท้านที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ยังคงคั่งค้างอยู่ โผเข้ากอดเขาอย่างอแง
“เจ็บมากไหม.. ขอโทษนะ”
เขากดจูบหน้าผากเธอเบาๆ เช็ดคราบรอยน้ำตาที่เปรอะเปื้อน กอดกระชับไว้แน่น หอมหัวเธอซ้ำๆ ทั้งรักทั้งเอ็นดู ซอนโฮส่ายหน้า ตอบเสียงเบาจนแทบกระซิบ
“เจ็บน้อยลงแล้ว..”
“แล้วชอบไหม”
ซอนโฮซุกหน้าลงกับอก เขินหลบสายตาที่วามวาวของเขาจนหน้าขึ้นสี
“ชอบ.. อะไร.. ไม่เห็นจะเข้าใจ”
มือใหญ่กอบกุมทรวงอกที่เปลือยเปล่าอย่างหยอกเย้า คนโดนแกล้งหอบหายใจหนัก แอ่นอกสู้มือเขาอย่างหลงใหล
หลงใหลสัมผัสที่เขามอบให้
“เมื่อกี้ ที่เรา...”
“...”
“นั่นแหละ ชอบไหม”
เธอพยักหน้าแทนคำตอบ มินฮยอนหัวเราะร่า เคล้นคลึงทรวงอกงามหนักขึ้น
จนเธอเผลอร้องครางออกมาอย่างเสียไม่ได้
“ซอนโฮ..”
“จ๋า..”
“อยาก..”
“อยากอะไรอีกล่ะคะ.. กินไปหมดแล้วนะ”
“หิวเชอรี่ ขอกินเชอรี่หน่อยสิคะ”
ซอนโฮกดตัวเขาเลื่อนลงต่ำ ยื่นแอ่นยอดอกแดงเรื่อให้เขางับอย่างเต็มใจ ดูดดึง ขบเม้ม จังหวะลากลิ้นของเขาทำให้ส่วนล่างชื้นแฉะขึ้นมาอีกระลอก
“งื้อ..”
และเช่นเคย..
เหมือนภาพยนตร์ฉายวนซ้ำฉากเก่า ร่างบางตัวสั่นระริก ครางสะอื้นขณะทำกิจกรรมเข้าจังหวะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางคำรามของคนตัวใหญ่ ซอนโฮส่ายเด้งสะโพกรับความแข็งแกร่งดุจหินผาของแก่นกายที่ร้อนผ่าว ความลื่นแฉะทำให้ถอนกายเข้าออกเพื่อกระแทกได้เร็วขึ้น แต่ถึงกระนั้นบางครั้งก็ต้องหยุดค้างแล้วห่อปากคราง เพราะความแน่นของช่องแคบที่ตอดรัดจนเสียวกระสัน
“อา.. ซอนโฮ”
ร่างกำยำจับเธอลุกขึ้นนั่งตัก บดจูบริมฝีปากงามอย่างดูดดื่ม บังคับจับสะโพกสวยให้ยกขึ้นแล้วบดลงอย่างช้าๆ ซอนโฮครางกระเส่า ฟุบหน้าลงกับไหล่หนาเพราะความเสียวไม่ไหว มินฮยอนยกสะโพกขึ้นค้างไว้ แอ่นกายยกขึ้นสอดกระแทกอย่างเมามัน เสียงครางอย่างพอใจของเขาทำให้น้ำใสไหลในร่างไหลริน
ท่านี้.. เขาก็ยกตัวกระแทกขึ้นสวนจนหนำใจ
น้ำหวานสีข้นขาวจากเขาฉีดพุ่งขึ้นใส่สะโพกอวบจนสั่นระริก เขาประคองเธอนอนราบลงตามเติม ผิวขาวระเรื่อของเธอถูกเขาเปลี่ยนสีจนแดงเถือก หน้าผากจรดปลีน่อง ไม่มีส่วนไหนที่เขาไม่จูบ หรือขบเม้ม
“ซอนโฮ..”
“อือ..”
เธอหลับตาพริ้มซุกหน้าลงกับอกเขาอย่างเหนื่อยอ่อน ผมเผ้าฟูยุ่งรุงรัง แต่ก็น่ารักจนเขาอดที่จะอยากรังแกอีกไม่ได้
“มินฮยอน..”
“ว่าไงคนเก่ง”
“อุ้มไปเข้าห้องน้ำหน่อย เดินไม่ไหว”
เขาดึงผ้าห่มออก แล้วช้อนร่างที่เปลือยเปล่าขึ้น ซอนโฮทุบอกเขาใหญ่
“คนบ้า ไปเอาผ้าขนหนูมาให้กันก่อนเซ่!!”
ซอนโฮตวาดแหว มินฮยอนอมยิ้ม
“อายอะไร เห็นหมดแล้ว จูบมาหมดแล้วด้วย”
ซอนโฮเม้มปากแน่น เสมองทางอื่นอย่างอายๆ มินฮยอนถอนหายใจ
ยอมแพ้..
จะแกล้งให้น้อยลงกว่านี้ก็ได้
ร่างสูงบรรจงวางเธอลงในอ่างที่เปิดน้ำและสร้างโฟมฟองไว้จนเต็ม ซอนโฮนิ่วหน้าเล็กน้อยรู้สึกเจ็บแสบหว่างขายามสัมผัสกับสายน้ำ
“ขอบคุณ.. ถ้าอาบเสร็จเมื่อไหร่จะเรียก”
มินฮยอนส่ายหน้า ก้าวขาลงอ่างที่ไม่เล็กไม่ใหญ่อย่างเอาแต่ใจ
“มันแคบ..”
“ขออาบด้วย ไม่ได้หรอ”
เหนื่อยใจจะไล่ เธอรู้ดีว่าถ้าลองให้เขาคิดจะทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะก็ ยังไงเขาก็จะต้องทำมันให้ได้
เรื่องเธอก็เหมือนกัน
“เดี๋ยวถูสบู่ให้นะ”
ไม่พูดเปล่าดึงเธอจากอีกฝั่งมาซ้อนกอดจากด้านหลัง มือใหญ่ไล้วนไปทั่ว แผ่นหลัง ลำคอ หน้าท้อง และทรวงอก ซึ่งอยากหลังนั้นไม่ได้ถูตัวแล้ว กลายเป็นบีบขยี้เม็ดเชอรี่ของเธอแทน
“อื้อ..”
มือใหญ่เลื่อนลงต่ำ กรีดนิ้วตามรอยแยกที่ละเอียดอ่อนอีกครั้ง ถูไถวนนิ้วจนเม็ดละมุดของเธอแข็งขึ้นตามแรงอารมณ์
มินฮยอนดันตัวเธอกลับไปพิงอีกฝั่ง สอดแก่นกายที่พองตัวขึ้นอีกเข้าหา ความฝืดใต้น้ำยิ่ง ทำความความเสียวกระสันเพิ่มมากขึ้น คับแน่บ อึดอัด ถอนกายเข้าออกแต่ละครั้งแทบจะต้องปลดปล่อยน้ำรักให้พุงกระฉูด
เป็นแบบนี้ไม่ดีแน่
มินฮยอนถอนแก่นกายออก เธอผวาตามวอนเว้า ตาปรือ หอบหายใจหนักจากการถูกกระตุ้นอารมณ์จากเขาเมื่อครู่
เขาอุ้มเธอขึ้นจากอ่าง จับไปยืนอยู่ใต้ฝักบัวที่อยู่อีกมุมนึงของห้อง เปิดน้ำล้างฟองสบู่จนสะอาด ดันเธอให้ถอยหลังไปจนติดผนัง
บดเบียดร่างกายแนบสนิท กดจูบเล้าโลมอย่างเร่าร้อน เธอห่อปากร้องครางกระเส่ายามกับดูดกลืนเม็ดเชอรรี่วนสลับ
ซ้ายไปขวา ขวาไปซ้าย
ดูดดึงจนต้องแอ่นอกขึ้น ขบเม้มจนเสียวสั่นแทบยืนไม่ไหว
ลำแขนแข็งแรงยกเรียวขางามขึ้นคล้องเอว กดเบียดความแข็งแรงกำยำอย่างหื่นกระหาย ถอนกายเข้าออกรัวเร็วจนเสียงเนื้อกระทบกันดังพั่บๆ ขาข้างเดียวที่เธอยั้งไว้เริ่มอ่อนลง ความทรมานที่อิ่มสุขทำให้ทรงตัวไม่ไหว
มินฮยอนจับเธอพลิกหันหลัง ให้แขนเรียวทั้งสองข้างค้ำยันอ่างล้างหน้าเอาไว้ สะโพกที่โก่งโค้งลง เมื่อมองจากเบื้องหลังเห็นเป็นกลีบพูสีแดงเรื่ออิ่มสวย กรีดนิ้วสัมผัสอย่างหลงใหล กดจูบโลมเลียเรียกน้ำหวานให้ไหลออกมาจนชื้นแฉะ
“มินฮยอน..”
“จ๋า.. ซอนโฮ..”
เขาตอบเสียงแหบพร่า ลงลิ้นละเลงกลีบความเป็นอิสตรีอย่างเอร็ดอร่อย
“จะทำ.. ก็ทำ..”
“หืม..”
“จะตายอยู่แล้ว เอาเข้ามา..”
มินฮยอนแสยะยิ้มราวกับเป็นผู้กุมชัยชนะ สอดร่างเข้าประสานอย่างที่เธอร้องขอ ทุกแรงบดเบียดสัมผัส ทำให้เธอครางลั่น น้ำหวานสีใสเททะลักไหลราวกับเขื่อนแตก มินฮยอนใช้นิ้วกวาดขึ้นมาชิมอย่างพอใจ
“อ้ะ.. อ้ะ...”
เธอใกล้จะถึงแล้ว เขาก็เหมือนกัน
รีบสวนกายเข้ากระแทกอย่างไม่ออมแรง เธอกระตุกสั่นไปทั้งตัว สุขสมจนน้ำตาไหล
สุขจนแทบสำลัก
เขาล้างคราบขุ่นขาวออกจากร่างกายเธออีกครั้ง อุ้มร่างที่อ่อนระทวยลงไปนอนบนเตียงอย่างเบามือ
เธอหลับแล้ว..
หมดพลังงานกับกิจกรรมเข้าจังหวะสามยกรวด มินฮยอนจูบขมับที่เปื้อนเหงื่ออย่างบางเบา ทอดตัวลงนอนเคียงข้างอย่างอิ่มสุข โอบกอดเธอไว้กับอกอย่างที่เคยทำ
“ฝันดีนะ คนดีของพี่”
..................
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น